امروز دانشگاه تهران سبزترین نقطه‌ی ایران بود. فریاد "یا حسین، میرحسین" را که می‌شنوی مستبدترین دیکتاتور هم که باشی چهارستون بدنت می‌لرزد. توقع نداری بعد از آن همه کشت و کشتار و کتک‌کاری باز هم جماعتی آرمان‌شان را بر زندگی‌شان مقدم بدانند و بر سرت "مرگ بر دیکتاتور" را فریاد بکشند.آنقدر بلند که حتی نمی‌توانی وارد عمل شوی و دستت را روی‌شان بلند کنی. با گماردن چند لباس شخصی و پلیس بی‌غیرت بر سردر دانشگاه، حقارتت را با جلوگیری از ورود و خروج دانشگاهیان نشان می‌دهی. در مقابلِ آرمان بلند این ملت سر خم می‌کنی و فقط نظاره‌گر نابودی‌ات هستی.
سبز بمانید و پاینده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر